એક વખત તોરલ નામની એક છોકરી હતી. તેનો બારમો જન્મદિવસ હતો અને તેની મમ્મીએ તેને ભેટ તરીકે લીલો ડ્રેસ આપ્યો હતો. પરંતુ તોરલને ડ્રેસ જોઈતો નહોતો, તેના બદલે તેને વિડિયો ગેમ જોઈતી હતી. તેને રંગ પસંદ ન હતો અને વિચાર્યું કે તે કોઈની સાથે મેચ પણ થતો નથી. "પાંચ વર્ષનાં બાળકો પહેરે એવો ડ્રેસ કોને ગમે," તોરલે તેના વિશે નકારાત્મકતા દર્શાવતા ફરિયાદ કરી.
તેની મમ્મીએ તેને શાંત કરવાનો પ્રયાસ કર્યો. "તોરલ, તું જે વિચારે છે તે નથી. તારી પાસે વિડીયો ગેમ હોય એનાંથી તારી કિંમત વધી નહિ જાય. આ કોઈ કારણ નથી કે બીજાં લોકો તારા ફ્રેન્ડસ નથી બનવા માંગતા" તેની મમ્મીએ સમજાવ્યું.
તોરલ મનમાં બબડતી હતી કે, "મને ખાતરી છે કે તેવું જ છે! બીજા બધા પાસે વિડિયો ગેમ છે, અને આપણું ટીવી પણ કેટલું નાનું છે. આપણી પાસે કેબલ કે ડીવીડી પ્લેયર પણ નથી. આ ઘરમાં રહેવું ખૂબ કંટાળાજનક છે!"
તેની ફરિયાદોને અવગણીને તોરલની મમ્મીએ વાત બદલી. "આજે રાત્રે કીર્તિકાકા, અશોકકાકા, નીતાકાકી અને તેમના બાળકો જમવા માટે આવી રહ્યા છે. તું એમના બાળકો સાથે રમી શકે છે," તેની મમ્મીએ કહ્યું.
"પણ આ ઘરમાં આપણે શું રમી શકીએ?" તોરલે ફરી ફરિયાદ કરી. મહેમાનો આવ્યા ત્યારે તોરલે આકાશ, આરતી, જલ્પા અને કેયુરને તેનો રૂમ બતાવ્યો.
આકાશે પૂછ્યું, "તોરલ, તારી પાસે કઈ ગેમ્સ છે?" તોરલને લાગ્યું કે તે કોઈ વિડિયો ગેમ વિશે પૂછી રહ્યો છે. નિરાશ થતાં, તેણે સાપ-સીડીની ગેમ બહાર કાઢી. ભલે તેને તે રમવાની મજા ન આવી, પણ બીજા બધાંને ખૂબ મજા આવી. આરતીએ પૂછ્યું કે, “શું આપણેબીજી ગેમ્સ રમવા માટે બેઝમેન્ટમાં(ભોંયરામાં) જઈ શકીએ?”
તોરલે જવાબ આપ્યો, "ના, ભોંયરામાં રમવા જેવું કંઈ નથી." પરંતુ બાળકો નીચે દોડી ગયા. બેઝમેન્ટના એક ખૂણામાં તેમને ખાલી ખોખાઓ, વાસણો, દોરડા અને જૂના પેપરો મળ્યા. તેઓ આ વસ્તુઓનો ઉપયોગ કરીને નવી રમત લઈને આવ્યા - એક મેમરી ગેમ. કેયુરે વસ્તુઓને ધ્યાનથી જોઈ લીધી, પછી તેની આંખો બંધ કરી, ત્યારે જલ્પાએ તેમાંથી એક વસ્તુ ગાયબ કરી. કેયુરને ગાયબ થયેલ વસ્તુનું નામ બતાવવાનું હતું. આ રીતે તેઓ વારાફરતી આ ગેમને રમ્યા અને ખૂબ મજા કરી.
તેમની આગળની રમત માટે, તેઓએ થાળી અને વેલણનો ઉપયોગ કર્યો. તેઓએ 'ડુંગર ઉપર આગ લાગી, દોડો, દોડો, દોડો' નામની રમત રમી. વિડિયો ગેમ વગર પણ તેઓ આનંદથી રમી રહ્યા છે, તેમ તોરલ આશ્ચર્યથી જોઈ રહી હતી. તેઓ સાવ સાદી વસ્તુઓથી રમતો રમ્યા જે તોરલને સાવ નકામી લાગતી હતી.
તોરલને હવે સમજણ પડી ગઈ. હંમેશા નેગેટીવ(નકારાત્મક) અને ફરિયાદ કરવાને બદલે, તે તેના કઝીન પાસેથી શીખી કે કોઈપણ પરિસ્થિતિમાં પોઝિટિવ(હકારાત્મક) શોધવું. તેને સમજાયું કે તેના ઘરે બીજી ઘણી બધી ગેમ્સ અને સ્ટોરી બુક્સ છે જેની તેણે કદી કદર કરી નથી.
તોરલને જાણવા મળ્યું કે આપણી પાસે જે છે તેનો આભાર માનવો જોઈએ અને સાદી વસ્તુઓમાંથી પણ આનંદ મેળવવાથી જીવનમાં સાચી ખુશી મળે છે. તોરલને તેના વર્તન માટે પસ્તાવો થયો અને તે તરત જ તેની મમ્મીની માફી માંગવા ગઈ.
તો મિત્રો, યાદ રાખજો કે કોઈપણ પરિસ્થિતિમાં પોઝિટિવ રહેવું અને સારી વસ્તુની કદર કરવાની. નેગેટીવને તમારી ખુશી પર હાવી ન થવા દેવી.
